күзгі

зат. көне. Айна. Сырт адамға білініп тұрмай ма екен дегендей, қабырғадағы жылтыр қара тас к ү з г і г е бойын түзеп бір қарады да үйден шығып кетті (І. Есенберлин, Алмас қылыш, 305). Арманның дәл осы тұста қарсы қабырғадағы үлкен к ү з г і г е көзі түсіп кетті. Өзін-өзі танымай қалды (І. Есенберлин, Алтын., 443).